|
چهارشنبه 84 مرداد 26 :: 2:30 عصر :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
آغوشت اندک جایی برای زیستن اندک جایی برای مردن کوه با نخستین سنگها آغاز می شود و انسان با نخستین درد در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی کرد ــ من با نخستین نگاه تو آغاز شدم ای پری وار در قالب آدمی که پیکرت جز در خلواره ی راستی نمی سوزد حضورت بهشتی است که گریز از جهنم را توجیه می کند دریایی که مرا در خود غرق می کند تا از همه ی گناهان و دروغ شسته شوم « احمد شاملو » موضوع مطلب :  |
||||
