اونجایی که تصمیم میگیری وابستگی ها رو بزاری کنار که یه دفعه خدای نکرده موقع شکست از موقعیت هات جا نمونی،

اونجا همون نقطه ایه که تصمیم گرفتی بین عقلی که زورکی میخواد چشمت رو (زیادی) باز کنه و عشقی

که میخواد (شاید زورکی) چشماتو ببنده منطق رو انتخاب کنی

چون احتمالا وزنش واست بیشتره

اونی که به من میگه خیلی به حرف بقیه توجه میکنی و روت تاثیر میزارن همونه که از اون سر دنیا به

هدف هاش جهت میدن و با یه (این بهتره) نه (اون بهتره) زندگیش و میچینن

اعصابم خورده واقعا

چطور نگفت به من که میخواد خودشم این کار و انجام بده

چطور من و تو هوا نگه میداره همش من حدس بزنم انتخاباش چیه

.

.

چرا فکر کردم بخاطر منه ؟