|
جمعه 90 اسفند 26 :: 12:31 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
سلام. بعد این چند تا مطلب غمگین که گذاشتم صدای همه در اومد که مهسا چته و چی شده و ... گفتم بعد این همه مطلب غمگین دم عیدی یه چند تا عکس باحال هم بذارم که روحیه همه ، از همه بیشتر خودم این اولی رو هم به افتخار ستاره جونم گذاشتم ستاره تو تو این بیابونا هم باز دور و بر کبابیا میچرخی ؟؟؟
اینم به یاد جمعیت کامیون دار مرحوم ... که فرستادمشون به درک اسفل السافلین
یعنی این دیگه آخرشه ه ه ه ه ه ه !!!!
موضوع مطلب :
چهارشنبه 90 اسفند 24 :: 2:59 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
غم انگیزتر از خانه های بدون پنجره پنجره هایی هستند که رو به دیوار باز میشوند . . .
امروز قشنگ بود رو پل هوایی من و دوستم مسابقه دادیم که بدویم و ببینیم کی زودتر به اونور میرسه ولی من باختم !!! گاهی همه ی مشکلاتم یادم میره ولی همین که همش یادم میره ، یه دفعه دوباره یه چیزی میشه که ... گاهی بعضی چیزا بهونن که تو رو یاد غمهات بندازن دقیقا اون موقعی که داری فراموش میکنی ... دقیقا موقعی که میخوای از همه چیز رها بشی .. همون موقع همه چیز یادت میاد ... وحشتناک تر از همیشه یادت میاد چقدر از بقیه دوری انقدر دور که دیگه بلد نیستی به زبون اونا حرف بزنی انقدر دور که ممکنه هر کلمه ت یه سوتفاهم مسخره ایجاد کنه ... اشکال از اونا نیست این منم که عقب موندم نو دنیای خودم غرق شدم من نمیخوام چشمامو باز کنم نمیخوام واقعیت و ببینم ... میخوام همینطوری مثل کبک سرم و بکنم زیر برف و به همه چی بخندم واسه من همه چی شوخیه ! بزارین شوخی بمونه ... امشب یه نفر بهم گفت : «شاداب» ... خواستم بگم کی ی ی ی ی ؟؟؟ من ن ن ن ن؟؟ واقعا اینطور بنظر میرسه ؟؟؟ نشنیدین میگن : از همه اندوهگین‌تر شخصی است که از همه بیشتر می‌خندد. (ژان پل سارتر)
آه... سهم من اینست سهم من اینست سهم من ، آسمانیست که آویختن پرده ای آنرا از من میگیرد سهم من پایین رفتن از یک پله مترو کست و به چیزی در پوسیدگی و غربت و اصل گشتن سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست و در اندوه صدایی جان دادن که به من میگوید : " دستهایت را دوست میدارم " موضوع مطلب :
سه شنبه 90 اسفند 23 :: 12:12 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
دوشنبه 90 اسفند 22 :: 10:29 عصر :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
فردا چهارشنبه سوریه یادم میاد چهارشنبه سوری پارسال تو چه حال و هوایی بودم (عقل و دین باخته د... ) چه زندگی ای ... چه توهمی الان ...! آزادم ولی خسته ! امروز رفتم دانشگاه قبلیم دوستای قدیمیم و دیدم دلم واسه 4 سال پیش تنگ شده اون موقع که انقدر شاد بودم که ... مثل این روزا نبود ... که روز به روز ... تعداد کسایی که جواب سلامم و میدن کمتر میشه !!! هر کی کار داره ... کتاب میخواد ... انتخاب واحد داره ... یاد اولین کسی که میفته مهسا س .! مثل فرانک ... توی آزمایشگاه میشینه کنارمون 100 تا سوال میپرسه جوابشو میدم ولی همین که پامونو از آزمایشگاه میزاریم بیرون جواب سلام آدمم نمیده .! مثل ... قبلنا میگفتم : فدای سرم ... بعضیا اینطورین دیگه .. با خودشونم قهرن ... ولی الان نمیدونم والا ... نمیدونم چرا تعداد این بعضیها از اکثریت هم فراتر رفته ... گریزانم از این مردم که با من به ظاهر همدم و یک رنگ هستند ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو صد پیرایه بستند از این مردم که تا شعرم شنیدند به رویم چون گلی خوشبو شکفتند ولی آندم که در خلوت نشستند مرا دیوانه ای بد نام گفتند اینم زندگی منه ! خلوت ... ساکت ... با یه عااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااالمه آرزو !!!
موضوع مطلب :
دوشنبه 90 اسفند 22 :: 10:3 عصر :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
من نه بر می گردم نه جایی می روم من فقط شبیه شما شبیه یک مشت سکوت آفتاب ندیده می شوم و گذران تلخ لحظه هایی را اندازه می گیرم که جز زل زدن ، به جدایی من از ما کاری از دستشان ساخته نیست چه باید کرد وقتی کاری ازت ساخته نیست
جه باید کرد وقتی لحظات به هر دلیلی ازت میگریزند
تو بودی چه میکردی؟
موضوع مطلب :
جمعه 90 اسفند 19 :: 1:11 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
ژنرال و ستوان جوان زیردستش سوار قطار شدند.
تنها صندلی های خالی در کوپه، روبروی خانمی جوان و زیبا و مادربزرگش بود.
ژنرال و ستوان روبروی آن خانمها نشستند. قطار راه افتاد و وارد تونلی شد.
حدود ده ثانیه تاریکی محض بود. در آن لحظات سکوت، کسانی که در کوپه بودند 2 چیز شنیدند:
صدای بوسه و سیلی. هریک از افرادی که در کوپه بودند از اتفاقی که افتاده بود تعبیر خودش را داشت
خانم جوان در دل گفت:از اینکه ستوان مرا بوسید خوشحال شدم اما از اینکه مادربزرگم او را کتک زد خیلی خجالت کشیدم
مادربزرگ به خود گفت: از اینکه آن جوانک نوه ام را بوسید کفرم درامد اما افتخار میکنم که نوه ام جرات تلافی کردن داشت
ژنرال آنجا نشسته بود و فکر کرد ستوان جسارت زیادی نشان داد که آن دختر را بوسید اما چرا اشتباهی من سیلی خوردم
ستوان تنها کسی بود که میدانست واقعا چه اتفاقی افتاده است.
در آن لحظات تاریکی او فرصت را غنیمت شمرده که دختر زیبا را ببوسد و به زنرال سیلی بزند
زندگی کوپه قطاری است و ما انسانها مسافران آن.
هرکدام از ما آنچه را می بینم و می شنویم بر اساس پیش فرضها و حدسیات و معتقدات خود ارزیابی و معنی می کنیم.
غافل از اینکه ممکن است برداشت ما از واقعیت منطبق بر آن نباشد.
ما میگوییم حقیقت را دوست داریم اما اغلب چیزهایی را که دوست داریم، حقیقت می نامیم موضوع مطلب :
پنج شنبه 90 اسفند 18 :: 11:21 عصر :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
سیمین دانشور عصر امروز (پنج شنبه 18اسفند ماه) پس از یک دوره بیماری در منزلش در سن 90سالگی از دنیا رفت. به گزارش ایسنا سیمین دانشور (متولد 8 اردیبهشت سال 1300خورشیدی در شیراز) نویسنده و مترجمایرانی است. وی نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت.
مهم‌ترین اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به 17 زبان ترجمه شده است و از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می‌شود. سلام دوستان . خدا بیامرزه خانم دانشور و ... کتاب سووشون فوق العاده بود. . تو پستهای قدیمیم نامه های سیمین دانشور و جلال آل احمد به هم رو گذاشته بودم که جالبن . شاید بشه گفت نشون دهنده ی یه عشق پاک !!! تا بعد
موضوع مطلب :
چهارشنبه 90 اسفند 17 :: 1:5 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
سکوتِ من هیچگاه نشانه ی رضایتم نبود ... موضوع مطلب :
دوشنبه 90 اسفند 15 :: 12:44 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
می دانی تنهایی کجایش درد دارد ؟؟؟ انکارش !!!
من پشیمان نیستم گوش کن موضوع مطلب :
شنبه 90 اسفند 13 :: 1:39 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
افراد زیادی می خواهند بدانند که رنگ لباس سال 91 یا 2012 چیست که در پاسخ باید گفت طبق نظر طراحان مد، رنگ امسال رنگ نارنجی مایل به قرمز است. مؤسسه کالرپنتون (Color Panton) رنگ امسال را نارنجی مایل به قرمز یا همان نارنجی به رنگ میوه نارنگی را معرفی کرده است. واشنگتن پست" در این باره نوشته است که امسال جهان به رنگی نیاز دارد که از آن انگیزه، انرژی و شجاعت برای اقدام برخیزد به همین جهت موسسه کالرپنتون بر اساس تحلیل روانشناسان خود رنگ نارنجی مایل به قرمز را به عنوان رنگ سال 2012 یا همان سال 1391 انتخاب کرده است. چون وضعیت نابسامان اقتصاد جهانی و ناامیدی حاکم بر جوامع در سال 2012، رنگی جسورانه و خشن را طلب میکند؛ رنگ نارنجی مایل به قرمز!
مدیرعامل کالر پنتون (لیتریک ایزمن) همچنین گفته است: "نارنجی می‌تواند افکار دلگرم‌کننده را در ما زنده و به فعالیت تشویق‌مان کند تا بتوانیم به سمت هدف‌های بهتری که در نظر داریم، حرکت کنیم." ولی لیتریک ایزمن این پیش‌بینی درباره رنگ‌ها را از کجا می‌آورد که زیاد هم بیراه نیستند و خیلی مورد توجه طراحان و مدپوشان قرار میگیرد؟ تحصیلات و پیشینه لیتریک ایزمن در رشته روان‌شناسی است و همین مسئله باعث شده تا او بتواند به‌خوبی فرهنگ رنگ‌ها را با توجه به مشخصات زمان معنی کند. اما به جز او متخصصان دیگر در این زمینه توضیح می‌دهند:"رنگ نارنجی مایل به قرمز القا کننده امیدواری و خوش‌بینی است که در نتیجه پیوند : احساس سرزندگی حاصل از آدرنالین تولید شده توسط رنگ قرمز" و "دوستی و گرما و پختگی رنگ زرد" است.
اما اگر هنوز هم شاید متقاعد نشده باشید که چگونه می‌تواند رنگی را تعیین کرد که بیانگر وضعیت یک سال باشد؟ باید بگوییم کارشناسان مؤسسه پنتون هرسال به دنبال رنگی میگردند که تحت‌تأثیر صنایع مختلف است. آنها با استفاده از بررسی روند وقایع جهان و نیز روان‌شناسی حالت روانی انسانها در سال پیش‌رو به این تشخیص می‌رسند که کدام رنگ می‌تواند رنگ سال باشد. خیلی جالب است بدانید که رنگ سال، قبل از اینکه مد، فیلم، تکنولوژی، هنر، طبیعت و حالت‌های اجتماعی و اقتصادی را برای افراد قرار بدهد، خودش از آنها الهام میگیرد. چراکه پیش بینی سالانه رنگ لباس بر اساس نیاز مشتریان و آنچه آنان می خواهند صورت می گیرد و بلافاصله مورد استفاده طراحان مختلف قرار می گیرد موضوع مطلب :  |
||||
عوض بشه !!!
