خوشحالم که چنين وبلاگي ديدم. يعني واقعا براي 6 سال داشتي مي نوشتي. هنوزم نمي تونم باور کنم. خوبه حداقل يه جايي رو پيدا کرديم که آدم يه کم از احساساتشو توش ببينه و احساس تنهايي نکنه. ممنون از وبلاگ خوبتون .