سلام سارا خانوم

مرسي از اينكه به پاييز سر زدي

چشم ازين به بعد مي نويسم

راستي وبلاگ جالبي داري خوشم اومد

مخصوصا اين صفحه نظرات. دوست دارم بهم ياد بدي چطوري وبلاگمو مرتب ترش كنم آهنگ بذارم قالب پاييزي طراحي كنم و...

اگه كمكم كني لطف كردي

درضمن واسه دبيرا هيچ چيزي با ارزش تر از اين نيست كه شاگردش موفق شه اينو مطمئنم هيچ چيزي بيشتر از موفقيت شاگرداش خوشحالش نميكنه وقتي چيزي ياد ميگيريم ايمو درك نمي كنيم اما اگه ياد بدبم اونوقت مي خوايم زحمتمون هدر نرفته باشه

من دبيرايي رو ديدم كه به خاطر شاگرداشون اشكشون دراومد

اونقد گچ خوردن تا آسم گرفتن اونقد تو ازمايشگاه آزمايش كردن تا سرطان گرفتن و هيچ كس يادشون نكرد...

منتظرت هستم عزيز سكوت پاييزو بشكن...