عااالي بوود

غم و شادي نهايتا ميگذره. گذشت زمان همه چيزا رو ميگيره از ادم.در عين حال که شايد ترسناک باشه ولي از ديدگاه ديگه ميشه گفت ارامش بخشه چون اخرش هيچيه چرا غم بخوريم چرا حرص بخوريم. يه مدتي بود شديدا فک ميکردم توي دنيا به شدت خوشحالم .چقد حالم خوبه احساسم عالي بود. بعد يه هفته کمردرد شديد ،دکتر بهم گفت بايد کمرتو جراحي کني. الان احساس ميکنم چقد راحت خيلي چيزا از دست ميره. يه پوچي خاصي توي همه اين اتفاقات چه غمناکش چه خوشحال کنندش هست