انــسان فناپذیر است ... شاید چنین باشد،

ولی بگذارید مقاومت کنان فنا شویم، و اگر

نابودی در انتظار ماست، آنرا سرنوشتی عادلانه نگیریم.

سنانکور، اوبرمان، نامه ی پانزدهم

بر فراز همه ی قلل

آرامش است.

بر تارک درختان

دشوار

دم نسیمی را حس می کنی

مرغکان در بیشه خاموشی گرفته اند

صبر کن! بزودی

تو نیز می آرامـی.