تنهایی که عار نیست... می دانی

دنیا پر است از آدم هایی که گم شده اند اما

دریک اشتباه تاریخی...گمان می کنند که گم کرده اند.. معشوقی را که همیشه چهارچشمی می پائیدند..

مبادا یک مو از سر عاشقانه های خیال آینده شان کم شود..

تنهایی عار نیست..

پشت صحنه ای است از عاشقانه های نابلوغی که در حد حرف باقی مانده اند..

مبادا کسب و کار شاعر از سکه بیافتد..

مبادا دنیا روی پاشنه شعرهایی بچرخد که به تیراژ چند هزار هزار معاشقه منتشر می شوند..

تنهایی عار نیست..

اتمام حجت است با آعوش های بی در و پیکری که جز به وقت بی کسی به رویت گشوده نمی شوند..

حمید رضا هندی