تمام ذوقم رو برای انجامش از دست دادم

تمام هیجانی که گذاشته بودم سرش خرج کنم، از بین رفت و جاش و یه دلسردی ناخوشایند گرفت

امروزم مرجانه نیست

اصن بهتر، من که دیگه براش عجله ای ندارم- لازمم نمیشه

برای اینکه بچه ها حالمو نفهمن قرار نمیزارم باهاشون

میترسم وسط تعریف کردن اتفاقا بزنم زیر گریه

-

واقعا دلم میخواد برم مسافرت

حالم از این عرف و ایده های مسخره و توقعات بیجا بهم میخوره که نمیزارن یهو پاشم و بگم من دارم میرم چند روز کاری به کارم نداشته باشین

هر کی از یه طرف زور میزنه ایده هاشو زورکی بکنه تو سرم و اهمیت نمیدن که خب حالا من چی رو دوست دارم