|
پنج شنبه 101 بهمن 20 :: 2:0 عصر :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
میدونی وبلاگ نازنینم راستش وضعیت بهتر از این حرفاس انقد بغرنج و هیچ و پوچم که من میام اینجا غر غرش رو میکنم نیست ولی من ساکتم ، ساکتم ، ساکتم تا یه چیزی که خیلی ناراحتم کرده صدای فریادمو بلند کنه و منو بکشونه اینجا وقتی میام پیشت و سر درد و دلم باز میشه هم که دیگه از اون آدم و حوا هر چی غر غر و ناراحتی دارم و میگم ولی لحظه های خوب کم نیست لحظه هایی که انقد خوب و شکل رویان که شک میکنم به باور کردنشون مثل اون نوشته 25 دی که گذاشتم و بعد ادامه ش ندادم اون روز به معنی واقعی یکی از بهترین هامون بود فکر کردم که اصن چقدر خوب که الان تو این مرحله ایم وگرنه لذت این روزا که از دست میرفت یه عالم کار نکرده دارم ولی همینکه لپتاپ و روشن میکنم اول میام به تو سر میزنم یه خونه امن شدی برام هر چی پشت گوش بمونه، تو باید سر جات بمونی و تو دلتنگی یا خوشی بیام و بهت بگم چه خبره برم دیگه ببینم واسه رفتن به کجای دنیا میتونم موفق بشم فلن موضوع مطلب :  |
||||
