ناپلئون بناپارت

ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه در سال 1769 در شهر آیاسیو در جزیره کرس به دنیا آمد. ناپلئون چهارمین فرزند از ۱۱ فرزند خانواده کارلو بناپارت و لتیزا رومولینو بود. پس از پایان تحصیلات ابتدایى ناپلئون به همراه برادرش عازم بورگوندى شد تا وارد دانشگاه شوند. یک سال بعد ناپلئون به دانشگاه علوم نظامى رفت ولى برادرش او را همراهى نکرد.ناپلئون از بهترین دانشجویان دانشگاه علوم نظامى در دانشگاهى بود که در آن زمان قوى ترین و برترین مردان نظامى اروپا را در اختیار داشت. ناپلئون به خدمت در ارتش لویى شانزدهم پرداخت تا کمى بعد نقش مهمترى در تاریخ فرانسه ایفا کند. ناپلئون به رسته ادوات در «والنس» رفت و تعلیمات ارشد نظامى را گذراند.

ناپلئون با درجه ستوان دومى راهى «کروسیکا» شد. تا سال ۱۷۹۳ تمام فکر و ذکر او درباره زادگاهش بود و این که چگونه به آن محل دور افتاده خدمت کند. در سال ۱۷۸۶ و با مرگ پدرش به منطقه زادگاه بازگشت تا به رتق و فتق برخى امور خانواده بپردازد. در سال هاى ۱۷۸۹ تا ۱۷۹۰ در آکسون بود و آن جا تفکرات انقلابى خود را پرورش داد و به ابعاد مختلف آن فکر کرد. در سال ۱۷۹۱ به والنس منتقل شد در تابستان ۱۷۹۲ به پاریس آمد و پس از آن دوباره به والنس بازگشت تا شاهد اختلاف میان هواداران سلطنت و هواداران انقلاب در درون ارتش فرانسه باشد. انقلاب سال ۱۷۸۹ تاثیر چندانى بر ناپلئون و وضعیت او نداشت چرا که او با دیگر سلطنت طلبان همدردى نداشت و از سویى دیگر آدم سیاسى و انقلابى نیز نبود. در سال ۱۷۹۲ فرانسه وارد جنگ پروس و اتریش شد. انگلیس در سال ۱۷۹۳ در سن ۲۴ سالگى کنترل « تولون » را به دست گرفت. پس از نقش آفرینى ویژه در شکست انگلیسى ها، ناپلئون به درجه ژنرالى رسید و با «آگوستین روبسپیر» برادر کوچک تر ماکسیمیلیان آشنا شد. هر چند ناپلئون عضو ژاکوبن ها نبود ولى از حمایت سیاسى آنها برخوردار شد. سقوط ژاکوبن ها در ۱۷۹۴ باعث شد ناپلئون نیز به زندان بیفتد ولى پس از ۱۰ روز و به دلیل نبود هیچ مدرکى علیه او ، آزاد شد.

پس از این که کمى در ارتش با فراز و نشیب همراه شد، از او خواستند که عمارت باغى شاه یا «تویلرى» را حفاظت کند و او با موفقیت شورش دوم را سرکوب کرده و به سرپرستى نیروهاى امنیتى حاضر در پاریس منصوب شد. در زمستان سال ۱۷۹۵ «ژوزفین» را دید و با او که از همسر قبلى خود دو فرزند داشت، ازدواج کرد. چند روز پس از ازدواج عروس خود را در پاریس گذاشته و خود به سوى جبهه هاى جنگ راهى ایتالیا شد. پس از کسب پیروزى هاى زیاد در ایتالیا به فرانسه بازگشت و در پاریس از او به عنوان قهرمانى یاد مى کردند که هم در جنگ و هم در صلح مى تواند پیشتاز باشد. پس از آن به ناپلئون پیشنهاد شد تا براى به خطر انداختن مستعمرات انگلیس راهى مصر شود. در سال ۱۷۹۸ ناپلئون با ارتش ۳۵ هزار نفرى خود راهى مصر شد و اسکندریه را تسخیر کرد. بعد از آن به قصد تسخیر قاهره راه افتاد و در نزدیکى العدم با نیروهاى مصرى وارد جنگ شد و با حداقل تلفات جنگ را به سود خود پایان داد.

بناپارت جوان در نهم نوامبر ،۱۷۹۹ کودتاى معروف به «برومر» را ساماندهى کرد و موفق به ایجاد یک حکومت جدید به نام جمهورى کنسولى گردید.

در سال ۱۷۹۹ ناپلئون به پاریس رفت و طى کودتایى حکومت را سرنگون کرد و در راس هیات ۱۳ نفرى، دیکتاتورى خود را آغاز کرد. تا سال ۱۸۰۲ و پس از سرکوب جنگ هاى داخلى، ناپلئون به یکى از مقتدرترین دیکتاتورهاى تاریخ فرانسه تبدیل شد. در سال ۱۸۰۵ قصد حمله به انگلیس را کرد ولى به جاى آن به جبهه اتریش و روسیه رفت و شکست سختى را به آنها تحمیل کرد. تا سال ۱۸۰۷ ناپلئون تمام منطقه را به تصرف خود در آورد و شکست سختى به سوئد تحمیل کرد و وارد لهستان شد. تنها قدرتى که در منطقه مقابل ناپلئون باقى ماند، انگلیس بود. ناپلئون قصد حمله به انگلیس را کرد ولى در دریا شکست سختى از دریادار نلسون انگلیسى خورد. در ۱۸۱۲ به روسیه حمله کرد ولى نتیجه آن شکست ارتش ۵۰۰ هزار نفرى فرانسه بود.

امپراتورى قدرتمند ناپلئون به همان سرعت که شکل گرفت، به همان سرعت نیز از هم گسیخت. در سال ۱۸۱۵ ناپلئون مجبور به استعفا شد و بعدتر به جزیره «البا » در دریاى مدیترانه تبعید شد ولى پس از ۱۰ ماه با شنیدن اخبار نارضایتى مردم از سلطنت لویى هجدهم با یک هزار و ۲۰ مرد جنگى به پایتخت بازگشت و به تخت سلطنت نشست. ناپلئون خود شاید در تنهایى تبعید مى گوید: «هیچ کس جز خودم مسئول سقوط من نیست. من خود بزرگ ترین دشمن خویش و مسئول سرنوشت ناگوار خود بوده ام. » اما ظاهراً ناپلئون فراموش ناشدنى بود. وقتى با یک قایق کوچک از البا مى گریخت، بى گمان چشم اندازى از یک پیروزى دوباره را در نگاه خود گنجانده بود، با ورود او به پاریس فریاد «زنده باد امپراتورى» بلند شداین آغاز باشکوه حکومت صدروزه بناپارت بود که با نبرد «واترلو» به بن بست رسید.در ژوئن همان سال در جنگ واترلو ناپلئون شکست سختى خورد و به پاریس بازگشت. این بار بناپارت به جزیره «سنت هلن» فرستاده شد . او در حالى که از بیمارى سرطان رنج مى برد در پنجم ماه مه ۱۸۲۱ با کوله بارى از خاطرات مغشوش، پلک هایش را براى خوابى ابدى بر هم نهاد. 

بعدها مجسمه ناپلئون دوباره سر جاى اول خود افراشته شد و پاریس دوباره زیر نگاه نافذ امپراتور خود قرار گرفت.

ناپلئون بناپارت رسوم خاصى در اداره مملکت داشت و هنوز از قوانین مدنى و اروپاى متحد او به نام قوانین ناپلئون نام مى برند. ایراد ناپلئون در این جا بود که مى خواست نیات خود را به زور اجرا کند.

 ناپلئون در جایى مى گوید: « قدرت معشوق من است. تسلط بر این معشوقه براى من چنان گران تمام شده که نخواهم گذاشت هیچ کس او را از من جدا سازد یا در استفاده از او با من شریک شود .»

سلام. خوبین؟

خواستم چند تا عکس دیگه بذارم ولی جناب پارسی بلاگ فرمودن روزی بیشتر از 3 تا نوشته نمیشه. منم منتظرم تا ساعت از 12 بگذره و دوباره بیام چند تا مطلب و عکس بذارم.

خواص موز:

موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند . موز انرژی زیادی درد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص  مسن می باشد

سلام

بالاخره این امتحانا شروع شد و میخواد پدرمون و درآره.

امروز امتحان فیزیک داشتیم.

من نمیدونم این آقا فریبرز( پارسایی-دبیر فیزیک)  این سوالا رو از کجا در آورده بود.

البته همش رو یه دبیر فیزیک دیگه که بالا سرمون بود بهمون رسوند.

اولش نزدیک بود گریمون بگیره. ولی بعد که زرینی اومد کلی کیف کردیم.

پس فردا هم امتحان هندسه داریم.

من یه جا دیگه کلاس فیزیک میرم که اسم دبیرم هست آقای ...

قرار بود بچه های کلاس بهش زنگ بزنیم تا تو این یه ماهه امتحانات واسمون کلاس بذاره. یهنی ساعت این یکی با بقیه فرق میکنه.

من یه 3-4 روز زنگ زدم بهش کسی گوشی رو برنداشت.

امروز بالاخره ساعت 5/1 ظهر گوشی رو برداشتن. بعد از کلی سلام و علیک گفتم آقا این کلاس فیزیک ما چی شد؟

گفت:  من واقعا معذرت میخوام. من این رو دایورت کرده بودم رو موبایلم. بعد موبایلم رو گذاشتم تو جیب ِ کتم. بعد کتم رو درآوردم، بعد گذاشتمش تو کمد، بعد در کمد رو بستم. بعدش امروز یه دفعه یادم اومد. رفتم گوشی رو برداشتم. شماره ها رو نگاه کردم. هی فکر کردم  هی فکر کردم  هی فکر کردم.  نفهمیدم این شماره مال شماست. من واقعا ً معذرت میخوام خانم ... 

بعد از این همه تفسیرات آقا    

گفتم : خب حالا کلاسمون چی شد وضعیتش؟

گفت: بمونه واسه بعد ِ امتحانا. الان که دیگه نمیشه.

آخه من میگم چرا بعضیا اینقدر مرض دارن. 6 روز که منو سر کار گذاشت . الانم تازه میگه نمیشه.

خب حالا درس و مدرسه رو ول کنیم ، بریم سر قضیه ی دوستا.

دوست پسر یکی از بچه ها مریض شده: واسش دعا کنید.

یکی از آشناهامون مریض شده: واسش دعا کنید

من امتحان فیزیکم رو خوب دادم: واسه بقیه ش هم دعا کنید

جواب کاردانی به کارشناسی اواسط بهمن میاد: واسه دوست چتیم دعا کنید

حالا هم واسه خودتون یه دونه دعا کنید.

امیداورم که همتون موفق باشید

دوست اینترنتی شما: سارا ساعی 

این بار اگر بخت یاری کند
        دسته گل سوال های دشوار و
              چند شاخه فلسفه ی پیچ در پیچ نمی خرم.

اگر بخت یاری کند،
                  با خود سادگی دلفریب و
                      چادری ارزان می آورم.
                            چادری سپید با یک مشت قر مزی انار 
                                                               و عطر ترش و شیرین بهار.
این بار اگر بخت یاری کند
             می خواهم دستان تو را
                                به خواهش اطلسی ها بسپارم و
                                نگاهت را از پشت پنجره که نه
                                                        از پس شیشه های خواب و اندوه شبانه ،
                                                                                                       شکوفه کنم.
بگذار باران ببارد
 اصلاً بگذار آسمان هم
                 طعم انارو بهارو اطلسی را غروب کند 
                                                             چه باک!
اگر بخت یاری کند
      ستاره ها شر م شبانه را
                 با شیطنت های شیرینشان می شکنند.
 گفتم که
  باران را چه باک!
                 بگذار ببارد.

این بار می خواهم
بغض فرو خورده ی انتظار را
                                 نیامده باز گردم .
پرهیز درخت و
               تقوای پائیز
                            بهانه است
می خواهم
       دریا دریا
           تشنگی زمین را
                  از انکار آسمان بستانم.

که گفته است این جا
                 راه ها عابران را
                          در پچپچه ی ریگ ها
                         - در همهمه ی رنگ ها-
                                         و ترنّم علف های امّا و اگر
                                                                           سر گردان می کنند ؟
این بار می خواهم
    تمامی این راه ها را
                    با همین گام های خنگ خماری،
                                 و همین بی عاری نماندن،
                                                          گوارای تشنگی 
                                                                     هزآآآآآر بیابان کنم.
خواب که نیستم
دارم خیال برگ را
                     به نازایی
                          تمام درختان باغ مان
                                               پیوند می کنم.
شکوفه را رها کن
آشفتگی بهار را بیاندیش!

تو مگر وسواس طهارت پائیز 
                         گرفته باشی،
                          که رویای کاج را 
                                    از اندوه بی قراری های من 
                                                                جستجو کنی.
اگر بخت یاری کند
 می خواهم
         دامادی آذر را
             با همین برف های اندوه خواب ـ
             به همین نیم شکفتگی شور و شعور ـ
                                    و در همین نیامده رفتن های بی جواب،
                                                                      جشن ترنم و ترانه بگیرم.
حسادت مکن!
 شیرینی شعر اگر
              شوق نبازد،
 بهار هم 
 عروسی خود را
         به چراغانی تیشه ی فرهاد
                                    آذین می کند.
این بار
       سکوت هیچ کس
               علامت رضا نیست.

سقف کدام خیال
       تحمل این همه
                بارش های بی حساب دارد؟

مگر نه اینکه
     ژولیدگی باغ و بنفشه
                     از همین
                       بی رمق ماندن های گاه به گاه ِ
                                                سرو د و سرزندگی سپیدار هاست؟

اگر بخت یاری کند،
           می خواهم پای همه ی
            این بی سبب داشتن و نداشتن های
                                                ماه و مادینگی،
                                                      و همه ی بودن و نبودن های
                                                                             بی یقین نور و نرینگی،
                                                                                                     بنشینم و 
                                                                                                            نه نگویم.
طاقت نمی آوری، نه؟
  طاقت نمی آوری
           که من تنهائی تو را
                   به تنهائی تبسّم و ترانه
                                          ترجیح دهم.
یا شاید
تعزیه ی سکوت را
             روزه گرفته باشی ،
                     که خمودگی و خاموشی را
                                               خویشتن داری
                                                          گمان برده ای؟! 
تردید مکن!
این همان باغ و نهری ست،
                        که بوسه ی رویا های تو
                                تخم سترونی برگ و باران اش
                                                                       بخشیده.
ویرانه است؟
 باشد.
  اگر بخت یاری کند می خواهم 
                 خشت خشت همین خرابه را
                                    خواهش هزار 
                                             پرنده و پروانه کنم.
                                                         روشنی آب را دست کم مگیر!
این بار می خواهم
  نماز نشاط و
            سجده ی سعادت را
                              از همان ابتدا
                                          تکلیف پرواز و
                                                         پرستو کنم.
باور نمی کنی؟ 
   باشد.
           این بار اگر بخت یاری کند ،
                                         می خواهم بخت را یاری کنم....

این سوی خیابان

سلام.

دلم خیلی تنگ شده. واسه همه چی. واسه همین گفتم یه سر بیام ببینم چه خبره که دیدم هیچکی آنلاین نیست. یه دفعه حالم گرفت.

این چند وقته اینقدر با درسا گرفتار بودم که وقت نشد بیام. الان اومدم پارسی بلاگ. دیدم به به. کاملا تغییر کرده. کلی کف کردم. آخه این جدیده با قبلیه خیلی فرق داره.

درسا هم که ماشاالله. خوب گذاشتن با این کنکور ما رو سر کار. من فکر کنم اگه 10 سال هم به من بدن ، من نتونم زیر پنجاه رتبه بیارم. همه دخترا عشقشون پسرن. ما عشقمون الکترونیک شریف. اونم که رتبه زیر ِ 50 میخواد.

پریروز رفتم یه کتاب تست شیمی خریدم. گاج. اومدم تست بزنم. دیدم به به. هیچی بلد نیستم. ولی خداییش کتاب خوبییه.

از ایران سنجش خیلی بهتره. ها

دیروز نامزدی یکی از فامیلا بود. رفتیم کلی حال کردیم. فقط خیلی سرد بود. ما که فریز شدم اونجا.

دیروز از طرف مدرسه ما رو بردن فیلم آکواریوم. یه کمی آبغوه گرفتیم. ولی خیلی باحال بود. مهناز افشار که عالی بازی کرد.

حالا موندیم ( چپ دست) و ( نوک برج) رو بیارن و ما مخ مدیر و بزنیم و بریم سینما.

الان میخوام برم یه چرخی تو سایتها بزنم. وقت کردین یه سلام خشک و خالی هم که شده تو قسمت پیامها بذارین.

امیدوارم موفق باشید.

سارا ساعی

روزنامه "فرانکفورتر روندشاو" روز پنجشنبه افزود: راننده یک خودروی خاکبرداری به هنگام کار در محوطه این فرودگاه، با این بمب ‪ ۵۰‬کیلو گرمی در بیل مکانیکی مواجه شد.

پس از کشف این بمب ، مامورین انتظامی آمریکا و آلمانی این محل را تا شعاع چند صد متری مسدود و سکنه محلی را از ساختمان‌های مجاور آن تخلیه کردند.

با وجود گذشت بیش از ‪ ۶۰‬سال از آغاز جنگ دوم جهانی، هر ماه دهها قبضه از بمب‌های منفجر نشده دوران جنگ در نقاط مختلف شهری در آلمان کشف و خنثی می‌شود.

محققان کانادایی ماده ای شیمیایی در شاهدانه کشف کردند که خاصیت ضد افسردگی دارد.

این ترکیب شیمیایی به تولید دوباره سلولهای عصبی کمک می کند ودرتخفیف علایم بیماری ام اس و کاهش درد موثر است .این ماده بطور طبیعی تا حدی در بدن وجود دارد.

http://www.1ms.blogfa.com/